شیرینی زندگیمون محمدمیلاد

سلام عسللللللللللل خوبی قربون قد و بالات من اومم باکلی عکس و خاطره شمام الان پایین پیش مامان جونتی که تونستم بیام وبلاگتو آپ کنم شیطون بلا اولین عکس از آسمون مشهده        محمدمیلاد وبابایی تو صحن رضوی     هوا خیلی سرد بود شب ها  ببین محمدمیلاد چه شکلی شدههههههههه       اینم خونواده سه نفرمون     محمدمیلاد و مامان مائده     چالیدره     طرقبه     روز آخر و مسجد گوهرشاد ...

سلام مسافرکوچولو  زیارتت قبول گل پسرم 5 مرداد رفتیم پابوس امام رضا همراه آقاجان و مامان جون و خاله فاطمه خیلی خوش گذشت انگار به شمام خیلی خوش گذشت توی صف نماز کلی برای بچه ها ذئق میکردی و میخندیدی وقتی نماز جماعت میخوندیم پسرخوبی بودی و ساکت میخوابیدی تانماز تموم بشه البته گاهیم گریه میکردی  وقتی بغلت میکردم و جمعیتو میدیدی که رکوع و سجود میرن کلی ذوق زده میشدی وقتیم داشتیم ربنا میگفتیم فکرمیکردی میخوایم بغلت کنیم کلی عکس برات دارم که بعدا میام و میزارم الان داری همراه من توام تایپ میکنی دیگه نمیشه برات بنویسم ایشالا بعدا با کلی عکس و بقیه خاطرات مشهد میام عزیزم ...

25 تیر واکسن 6 ماهگیتو زدیم فندق کوچولو بمیرم برات خیلی دردت گرفت من که طاقت نداشتم ببینم بیرون موندم با مامان جون ملیحه رفتی داخل اتاق  وقتی آمپولو تو پات فرو کرد کلی جیغ زدی 3 روزم تب کردی و تا غذامیخوردی بالا میئردی  خیلی سخت بود این چندروز خداروشکر تا یک سالگیت دیگه واکسن نداری و راحتی البته اگه خدای نکرده مریض نشی و آمپولت نزنن

بازم آتلیه خونگیمون             فندق مامان در 5 ماه و 27 روزگی تونستی بدون کمک بشینی         چرا انقدر تعجب کردی عسلکم ...

وقتی میخوای بخوابی     محمدمیلاد تازه پاشو پیداکرده     نرو رو میز میفتیا     مهندس کوچولو باعینک      کلی دیگه عکس داری ولی چون خیلی زیادن همین چندتارو گذاشتم برات فدای قد و بالات     ...

سلام عسل مامانی ببخشید بازم غیبتم طولانی شد آخه وقت نمیکم بشینم سر کامپیوتر باگوشیم که نمیشه عکس بزارم مطلب نوشتنم سخته خیلی الان که دارم برات مینویسم 26 تیر ماهه دیروز واکسن 6 ماهگیتو زدیم و اومدیم خونه مامان جون ملیحه اینبار زیاد تب نکردی آخه شربت استمینونتو 4 ساعت یه بار دادمت پات یکمی درد میکنه دست  پی چپتو تکون نمیدی قربونت برم عکسای ماه 5 و 6 ات روهم نشد برات بزارم  ایشالا به زودی میام و همه رو میذارم یه ملافه میکشم سرت و باهات قایم باشک بازی میکنم  میگم داکی توام یاد گرفتی ملافه رو تز سرت برمیداری و میگی آکی... تو ن 5 ماهو 27 روزگی هم نشستی دیروز خانم تو بهداری میگفت زوده حالا بشینی ولی هرچی میخوابونمت...

دیشب رفتیم پارک ولی انگار شمااصلا از پارک خوشت نیمده بئد همش داشتی گریه میکردی ساعت 11.30 اومدیم خونه دم در عمورضا(پسرعموی بابا علیرضا)که خونشون بغل خونمونه بردنت خونشون ماهم رفتیم اونجا تازه سرحال شده بودیو میخندیدی کلی چندتاعکس هم ازت گرفتیم         ...