پدر بزرگم

سلام پدر حال ما خوب است اما تو باور نکن

دلمان برای دیدارت تنگ است...یادت را به شمعدانیهاپیوند زدم که هیچگاه زرد نخواهد شد همیشه دسته های سبز و پرگل از یادت خاطراتت حرفهایت نگاهت صدای خنده هایت به طاقچه خیالم است

چه صبور و مهربان بودی که...

پدرم نیست ولی خاطره هایش باقیست      یاد آن قلب پراز مهر و صفایش باقیست

مرگ پایان کسی نیست که عاشق باشد    پدرم رفت ولی عشق و دعایش خالیست

به یاد همه پدران سفر کرده....

پارسال همین موقع ها بود که فرشته مهربون خونمون پدربزرگ عزیزم به خاطر مشکل کلیه و خیلی چیزای دیگه راهی بیمارستان شدن 

خیلی روزای بدی بود با هربار زنگ خوردن تلفن قلب میریخت که نکنه خبرفوتشونو بهم بدن 

اون روزا من باردار بودم  و ناراحتی برام بد ولی عشق به پدربزرگمم زیاد بود

شب جمعه بود 30 مرداد خونه مادر مامانم بودیم که بابام و عموهام و شوهرم رفتن بیمارستان و اونی که نباید اتفاق میفتاد افتاد...

الان یک سال ازون روز میگذره ولی ذره ای نتونستم فراموش کنم 

دلم خیلی تنگ شده برای اینکه بغلم کنن و بوسم کنن 

خداسایه هیچ پدری رو از سرمون کم نکنه...